Vandenhond (10+), een jeugdvoorstelling die vanuit de ogen van een hond een scherpe én gevoelige blik werpt op onze menselijke samenleving. Een grauwe banlieu met een stinkbeek: zoals een hond in stereo ruikt, zo gevoelig voor geur en gehoor zijn de zintuiglijke beschrijvingen in dit muziektheaterstuk. Begeleid door muzikanten Youri Van Uffelen en Ephraïm Cielen vertelt acteur Pieter Genard het wedervaren van de zwervershond Ben die zich in een voorstad ontpopt tot de leider van een lokale meute honden. (...) Genard acteert subtiel, nu eens observerend, vervolgens vervaarlijk blaffend. Een welkome dubbelheid die zich ook in de muziek laat voelen. Gaat de tekst zich soms te buiten aan uitvoerige beschrijvingen, dan brengt de live-soundtrack (drum, gitaar, samples) voldoende tempowissels tussen melancholie en gejaagdheid. Vandenhond kaart ongedwongen grote thema's aan: de allochtonenproblematiek, maar evengoed zaken die het hart aanbelangen zoals liefde en vriendschap. De voorstelling is een poëtische dierenfabel en een actuele mensenfabel. (Liv Laveyne in De Morgen)
Pieter Genard wilde al lang iets eenvoudigs op de planken brengen, eenvoudig in taal, puur in verhaal. Braakland/Zhebilding gaf hem die kans, en samen maakten ze er iets heel moois van. De muzikanten Youri Van Uffelen en Ephraïm Cielen maken met hun live samples van gitaar en houten slaginstrumenten een bijzondere soundtrack. Het is een mooi samenspel tussen de muzikanten en de verteller. Ze zorgen samen voor kwinkslagen in klanken en geluiden. De muziek schuift heel organisch in het verhaal, de klanken bezorgen de vertelling een spanning, en laten het naar rust glijden. Om dan weer heel ritmisch een andere weg op te gaan, zoals de hond in het verhaal ook doet. Pieter Genard kan wonderlijk mooi vertellen. Hij vertolkt het personage hond en tegelijkertijd neemt hij daar een aangename afstand van. Dat zorgt – samen met de gelaagde soundtrack - voor een poëtische vertelling die jong en oud weet te boeien. (Tuur Devens in De Bond)