Meer over Trust
Maria, een 'All American' middelbare schoolmeisje (kauwgum, goedkope make-up,…) meldt haar ouders dat ze met school is gestopt omdat ze zwanger is van haar vriendje (de onvermijdelijke 'captain of the football team') en bezorgt haar vader zo een fatale hartaanval.
Op straat gezet door haar moeder en in de steek gelaten door haar vriendinnen, ontmoet ze Matthew, een enigmatische, kettingrokende computertechnicus die altijd een handgranaat op zak heeft - just in case!- en die ondanks zijn gevorderde leeftijd (hij loopt tegen de dertig), nog bij zijn vader woont.
In relatie tot Matthew (of ondanks hem?) bouwt Maria eerst haar volledige persoonlijkheid af om zich daarna in luttele weken te ontwikkelen van doorsnee schoolmeisje tot zelfstandig denkende en agerende jonge vrouw.
Trust (1990) is een film van de Amerikaanse schrijver, regisseur en muzikant Hal Hartley en vormt het middenstuk van diens New Jersey Trilogie, waar behalve Trust, ook The Unbelievable Truth en Simple Men deel van uitmaken. Opvallend kenmerk? De kadans van de dialogen! Die worden in hoog tempo, zonder veel (psychologische) invoeling gebracht, als een extreme vorm van hardop denken.
Door de psychologische laag van de tekst niet aan te spelen, komt er in Hartleyfilms iets bovendrijven dat ook bepaalde theatermakers fel waarderen, Adriaan Van Aken op kop.
Was dat gemeend?
Wil je met mij trouwen?
Ja.
Waarom?
Omdat ik dat wil.
Niet omdat je van mij houdt of zo?
Ik respecteer en bewonder je.
Is dat geen liefde?
Nee. Dat is respect en bewondering.
Volgens mij is dat beter dan liefde.
Over de versie van 2007
Adriaan Van Aken maakte in 2007 al een fel gesmaakte enscenering van Trust bij het toenmalige Braakland/ ZheBilding met Jessa Wildemeersch, Pieter Genard, Kris Cuppens & Sara Vertongen. Enkele reacties:
De tonen gaan met de woorden een rechtstreekse tweespraak aan en moeten er niet voor onderdoen. Precies omdat beide inspiraties elkaar in Trust zo goed verstaan, loopt de voorstelling evenmin gevaar om door de muziek gedomineerd te worden. De dialoog is er een tussen evenwaardige partijen. — Ines Minten in recto:verso
Een even pakkend als eenvoudig samenspel van muziek, licht en spel levert fraaie beelden op. Zo geeft Trust zich uiteindelijk bloot als een fijnzinnige, doorleefde voorstelling. — Thijs De Smet in Knack
Trust dwingt de toeschouwer tot het stellen van essentiële levensvragen. Doen we wat we wensen? Zijn we vrij of slechts een slaaf? Ernstige stuff, maar er is plaats voor humor. — Christophe Rutten in Het Belang van Limburg
De rake zinnen brengen immers talloze emoties en wrijvingen naar boven. En ook visueel zeggen een subtiele en suggestieve hint hier en daar voldoende. — VC in Zone
Hartleys dialogen zijn absurdistisch, conflictueus en laconiek van toon. Het is logisch dat de makers van Trust ze letterlijk behouden; ze zijn fantastisch. — Jelle Van Riet in De Standaard
Simone Milsdochter (foto: Boumediene Belbachir)
Aline Cornelissen (foto: Boumediene Belbachir)
Joëlle Francis (foto: Boumediene Belbachir)
Lukas Bulteel (foto: Boumediene Belbachir)
Tom Van Bauwel (foto: Boumediene Belbachir)