Kiss 'n' Ride

Adriaan Van Aken over Kiss 'n' Ride

In 2015 was fusiegezelschap Het nieuwstedelijk nog maar net ontstaan en daar was al meteen onze eerste première: 'Schroot', een locatievoorstelling over de sluiting van Ford Genk die op de verlaten parkeerterreinen van het autobedrijf in kwestie werd gemaakt en gespeeld.

Op één van de voorstellingsavonden voerde ik een publieksbegeleidingstaakje uit, waardoor ik, eens de voorstelling op gang was, wat tijd te doden had. Ik ging bijna zonder sigaretten en mijn nieuwe collega, Limburg- en Genkkenner Christophe Aussems, had me een tankstation met een winkeltje gewezen, op geringe afstand van de Ford-site, waar ik me – zo gaat dat eigenlijk altijd in autostad Genk – met de wagen naartoe begaf.

Het tankstation, dat zich nochtans ver van het centrum en de cités bevond, bleek de drukste en meest levendige plek te zijn die ik ooit had bezocht in Genk. Ondermeer omdat het een vaste hangout scheen te zijn van heel veel jonge mensen. Onder hen een opvallend deel autotuners, die op de parking het resultaat van hun eigen tuningarbeid kwamen showen of dat van anderen bewonderen.

De aanblik van het tankstation, dat behalve over parkeerplaatsen en benzinepompen, over een goeduitgeruste winkel en restaurant beschikte, had iets heel Amerikaans. Het liet denken aan films en series als Grease, Happy Days, en uiteraard, American Graffiti. Verhalen over het einde van de middelbare schooltijd die gemaakt zijn in de jaren '70 en die zich in de jaren '50 afspelen.

De auto speelt er dan ook een levensnoodzakelijke rol in. Ze zijn het symbool van vrijheid ('je kan overal naartoe!') en prestige, maar worden in de praktijk toch vooral gebruikt om 'gewoon wat rondjes' te rijden over bekend terrein. In het geval van Genk: tochtjes van cité naar cité met af en toe een stop bij een nachtwinkel, een kebabzaak of een tankstation.

Een onderliggend thema in de voorstelling (en in zowat alle high school teen movies) is de vraag die zo prangend door de The Clash werd gesteld: 'Should I stay or should I go? If I stay, it will be trouble. If I go, it wil be double…' Een lied dat op zijn beurt doet denken aan de situatie in Genk, een stad die zowel sterk met schooluitval als met 'brain drain' wordt geconfronteerd. Een plek waar veel mensen weg willen, terwijl ze tegelijk zwaar verknocht zijn aan hun stek.

Kiss ‘n’ Ride gaat niet specifiek over Genk en de problemen waarmee de stad te kampen heeft, maar er zitten wel veel verwijzingen in. Toen Genk groeide, was dat op Amerikaanse leest: een autostad met plaats voor auto’s. Grote parkings, brede lanen, de shopping ...

In de aanloop naar het project namen we interviews af met de spelers over hun laatste jaar in het middelbaar. Die lagen nog vers in het geheugen bij onze jonge cast. Een aantal van die verhalen zit ook verwerkt in de voorstelling. Ook tijdens het maken van de voorstelling was hun inbreng onontbeerlijk, op inhoudelijk en tekstueel vlak.

De voorstelling speelt zich af in een onbestemde tijd, maar er zit een onmiskenbare fifties feel in. En net zoals de films waardoor we ons hebben laten inspireren meer vertellen over het wereldbeeld van de seventies is Kiss 'n' Ride, ondanks al zijn anachronismes (of misschien net daardoor), een verhaal van hier en nu.