"Er was geen haat in de mijn of daarna, omdat ge samen werkte. Onder de grond was iedereen zwart."
Speciaal voor het Vertelfestival tekende de Queeste het verhaal op van enkele krijgsgevangen Duitse soldaten en hun echtgenotes. Vormgever Ek van Roosendaal en historicus Björn Rzoska bezochten de getuigen verschillende keren. Die reeks uitvoerige interviews leverde 72 uur beeldmateriaal op en voldoende stof tot nadenken.
De verhalen brengen een tijd tot leven waarin de mijnen het economische hart van de provincie waren; een tijd waarin alle verschillen onder de grond wegvielen, blijkbaar zelfs die tussen vriend en vijand.
Het resultaat is een aangrijpende en warme, kleine voorstelling over het leven in de kampen, het leven na de kampen, het harde labeur, de integratie in de Belgische gemeenschap en het bezoek aan hun vaderland, jaren later. Het is een stukje vergeten bevrijdingsgeschiedenis, aangrijpend en warm, ontroerend en uit het leven gegrepen. De schitterende locatie – de mijngebouwen van Waterschei – zorgt voor een extra dimensie. Het was immers ook de plaats waar de Duitse krijgsgevangenen aan het werk gezet werden.
Theatermakersgroep de Queeste zal - samen met het Cultuurcentrum Genk - de volgende jaren telkens een bijzondere groep mensen uit een Genkse wijk onder de loep nemen en hun verhaal INDEXeren. INDEX BUURTPATROUILLE wordt zo stapsgewijs een doorsnede van de mensen van de buurt. Een verzameling verhalen die je laat voelen wat er leeft in onze buurt.