© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
© ogen-blik
"Het is verbazingwekkend hoe mensen
zich aan het leven kunnen vastklampen."
Pers
"Anderhalf uur zit je op het puntje van je stoel. (...)
Naomi Velissariou is een bijzonder talent dat in het oog gehouden moet worden. (...)
Heel mooi heeft Marijke de Kerf haar spelers zo weten te regisseren dat ze de teksten, hoe ongerijmd en absurd ze ook klinken en zijn, als heel natuurlijk, persoonlijk en geloofwaardig zeggen. Voor mij is hier een jong talent opgestaan dat zeer de moeite waard is om te volgen." ****
Theaterkrant.nl (Tuur Devens) - 30/05/13
Theaterkrant.nl (Tuur Devens) - 30/05/13
"In een geheel wit decor laat regisseur Marijke de Kerf haar acteurs Crimps zinnen met grote precisie fijn slijpen. De absurde opkomsten via spleten in het witte achterdoek versterken de langzaam opgebouwde nachtmerrie. (...)
Opmerkelijk is de rol van de Waalse Anne-Charlotte Bisoux als de buurvrouw, wier sterke accent, gekoppeld aan grote accuratesse een prachtig vervreemdend effect sorteert.
(...) Marijke weet met haar dienstbaren en bijna ambachtelijke enscenering een sfeer op te roepen die je lang bijblijft." ****
Het Parool (Simon van den Berg) - 26/06/13
"Op fascinerende manier laat Marijke de Kerf in haar regie van DE CITY, gemaakt onder de hoede van de Toneelacademie Maastricht, deze verwarrende wederwaardigheden zien. In een spelregie en visie waarin niet alleen auteur Martin Crimp, maar ook auteurs als Beckett en Pinter mee klinken, weten de drie spelers in regie van de Kerf anderhalf uur lang een intense spanning vast te houden. Haar regie is geen optelsom van losse scènes (...) maar een consequent gebracht en krachtig geheel. Marijke de Kerf is een grote belofte." NRC (Kester Freriks) - 28/06/13
Talentwerking /Marijke de Kerf
Voor deze talentwerking gaat de Queeste regelmatig coproducties aan met andere theaterhuizen. Zo werken we nauw samen met cultuurcentrum Hasselt en TAKT-Dommelhof en is ons theatermakershuis één van de partners in STROOM, de talentondersteuning van de provincie Limburg.
Ook heeft de Queeste zich geëngageerd om - in het kader van onze intensieve samenwerking met Toneelacademie Maastricht - jaarlijks één afstudeervoorstelling van de Regie Opleiding mee te realiseren. Na Ilmer Rozendaal (2011) en Frank Siera (2012), is het dit jaar de beurt aan Marijke de Kerf.
Marijke de Kerf (°1990 / Utrecht) studeert in 2013 af aan de Regie Opleiding van Toneelacademie Maastricht. Ze viel tijdens haar opleiding op door eigenzinnige regies met teksten van Pinter (‘Victoria Station’, ‘Family Voices’ en ‘A Kind of Alaska’) en Beckett (‘Na Vertrek’). Vorig jaar was ze regie-assistent bij ‘Het geheugen van water’ (DeLaMar Producties Amsterdam).
Bij de Queeste legt Marijke een traject af: ze was regie-assistent bij EEN VIJAND VAN HET VOLK en regisseert nu haar eigen voorstelling DE CITY.
Auteur- Martin Crimp
De Brit Martin Crimp (°1956) is één van de meest opwindende hedendaagse toneelauteurs. Hij maakt deel uit van The English New Writers: een groep Britse schrijvers die in de jaren ’90 van de vorige eeuw het toneel verregaand veranderen - duidelijk beïnvloed door film en televisie.
Na zijn studie Engels (1978) schrijft Crimp korte verhalen en een novelle. Al snel wijdt hij zijn schrijversschap aan toneel. Sindsdien schreef hij 17 toneelteksten die in heel Europa worden gespeeld. Ook is Crimp bekend voor zijn nauwgezette vertalingen en bewerkingen van klassieke toneelstukken (Ionesco, Molière, Koltès, Tsjechov, Strauss, ...).
In 1990 vestigt Martin Crimp zijn naam met 'No One Sees the Video' bij het fameuze Royal Court Theatre in Londen. Bij datzelfde theater is hij in 1997 writer in residence als hij internationaal doorbreekt met het bijzonder experimentele 'Attempts on her Life' ('Haar leven, haar doden').
Met dit stuk blaast Crimp alle traditionele toneelfundamenten op. Het betekent een stilistische omwenteling in zijn schrijverschap, die vanaf dan telkens op een andere manier speelt met de vorm van zijn drama’s.
Crimp houdt van spelen met taal: de personages vallen elkaar in de rede, de dialogen zijn als een pingpong spel - afleidingsmanoeuvres van wat er wezenlijk speelt. De taal onderzoekt en weerlegt zichzelf.
In zijn toneelstukken legt Crimp de vinger op de zere plek van onze tijd. Sociaal bederf, moreel verval en nauwelijks onderdrukt geweld zijn terugkerende onderwerpen. Voor het eerst sinds eeuwen is het toekomstperspectief tegenovergesteld van wat het altijd was: het is niet meer waarschijnlijk dat kinderen het beter zullen hebben dan hun ouders.