Adriaan Van Aken
Dansen Drinken Betalen

Adriaan Van Aken Dansen Drinken Betalen

Adriaan Van Aken
Dansen Drinken Betalen

Een stadsverhaal dat – zonder aan pikkedieverij te doen - qua humor en levensgevoel sterk verwant is aan JD Salingers “The Catcher in The Rye”. We volgen een tienermeisje. Ze is van huis weggelopen. En probeert op te gaan in het nachtleven van een niet nader genoemde stad. Waar niemand haar lijkt op te merken. En is er eigenlijk wel iemand die haar zoekt?

Verlaten winkelstraten, bloemenverkopers, nachtwinkels, dat bruine café waar ze die blauwe drankjes schenken,... En dan is er die jongen nog. Met dat donker leren vest. Die toen zo vriendelijk tegen haar was. Is er iets te doen vanavond?

tekst & regie
Adriaan Van Aken

spel
Sara Vertongen

muziek
Ephraïm Cielen, Rudy Trouvé en Youri Van Uffelen

video
Yoohan Leyssens

De muziek

Supertalent Yuri Van Uffelen maakte de klankband bij Over naar jou / Weer over naar jou (2004) en was enkele maanden later live te zien en te horen in Immaculata (2004) waar hij met zijn compaan Ephraïm Cielen succesvol muziekjes op de zielen van de toeschouwers wist te mikken. Ze timmeren sinds kort ook samen aan de weg met het minimalistische rocktrontrio trAm. Voor dansen drinken betalen gaan ze muzikaal aan de slag met Rudy Trouvé, stichter en bezieler van een recordaantal bekende en minder bekende vaderlandse rockgroepen als Kiss My Jazz, Dead Man Ray, Gore Slut, Rudy Trouvé Sextet en The Love Substitutes en sinds kort lid van de artistieke kern van Braakland/ZheBilding. 

De film

Yoohan Leyssens (Woestijnvis) is de onzichtbare kracht achter veel van het betere televisie- en filmwerk van de afgelopen jaren. Hij monteerde zowel een serie als De Mol als de succesfilm De Zaak Alzheimer, maar minstens even trots is hij over zijn bijdrages aan de kortfilm Cologne van Kaat Beels (beste Belgische kortfilm op het festival van Gent), videoclips van ondermeer .calibre en Zita Swoon, zijn eigengedraaide documentaire over het gevangenisleven in Leuven Centraal (‘Unbreakable’) en aanverwante video-installaties, waaruit zijn experimentele kant mag blijken. Aan Yoohan hebben we gevraagd om de stad – de eigenlijke hoofdrolspeler in ons verhaal – de zaal binnen te brengen aan de hand van een reeks videomontages met een unieke invalshoek waar u voorlopig nog volstrekt het raden naar heeft.

Pers

Motor is het dienstbare vertelspel van Sara Vertongen, gepokt en gemazeld bij het gezelschap. Ze laat zich als een vis meedrijven op de uitgerekte muzikale flow van Rudy Trouvé, Ephraïm Cielen en Youri Van Uffelen, en hoeft aan haar voorkomen maar wat kwetsbaar je-m’en-foutisme toe te voegen om een typische tienerdochter te worden. Regisseur Adriaan Van Aken toont in zijn tekst een neus voor details en schijnbaar zinloze observaties. Ze spoelen af en aan, maar op het eind vind je jezelf terug in een zee van anonieme stadsmelancholie. Als puberportret zit Dansen Drinken Betalen er knal op, maar meer nog als evocatie van de algemeen menselijke stuurloosheid. Vooral omdat die hier toch zo koesterend werkt. Je zou willen dat het bleef duren, en dat is zeldzaam in theater.(Wouter Hillaert in De Morgen)

Het eigenzinnige muziektheatergezelschap Braakland/ZheBilding verblijdt Vlaanderen weer met een nieuwe voorstelling. De naam Rudy Trouvé op de affiche trekt alvast het nodige publiek, maar niet alleen hij maakt het mooie weer in de intiemste en mooiste theaterlocatie van het land, de Molens van Orshoven in Leuven. Het stuk “Dansen Drinken Betalen” is van de hand van Adriaan van Aken, die samen met dramaturg/partner in crime Stijn Devillé van BZB alsmaar beter op elkaar en op actrice Sara Vertongen ingespeeld raakt. De synergie die er onontkoombaar ontstaat tussen tekst, spel en de sublieme muziek (Rudy Trouvé, Youri van Uffelen & Ephraïm Cielen) maakt er volwaardig muziektheater van. (Helena Desiron op Cutting Edge.be)

Dansen drinken betalen is een citytrip in alle betekenissen van het woord. Sara Vertongen vertelt het verhaal. Ze staat voor een decor van beeld en klank. Soms flitsen de stadsgezichten versneld voorbij. Een enkele keer trekt iedereen zich terug. Dan vertellen de beelden zichzelf en lijkt het alsof de winkelvitrines aan je oog voorbijtrekken. Met de muziek van Ephraïm Cielen, Rudy Trouvé en Youri Van Uffelen erbij wordt het indrukkenpalet compleet. Het zijn vaak dromerige ambiancestukken, een soort Brussels by night in het theater. Bij momenten volstaat de melodica of een elektrisch snoer als klankbron; soms laten de muzikanten het beest los met rockriffs. Alles bij elkaar wordt het een stadsroman, een roadmovie, een city-trip. Dansen drinken betalen is een kleurrijk stadsportret, appellerend aan alle zintuigen. (Geert Sels in De Standaard)

Ook met hun nieuwe productie Dansen, Drinken, Betalen weten de braaklanders te overtuigen. De tekst - een monoloog geschreven door regisseur Adriaan Van Aken - is een aaneenschakeling van rake observaties. Actrice Sara Vertongen heeft niet veel nodig om je mee te zuigen in haar relaas. Met een authentiek ‘meisjesachtige’ lichaamstaal geeft ze vorm aan de figuren die zich onzichtbaar rondom haar bewegen. Op de achtergrond toont een projectiescherm het nachtelijk gelaat van de stad - een videomontage van Yoohan Leyssens, die ook De Zaak Alzheimer monteerde. Het geheel wordt begeleid met live muziek. ‘Begeleiding’ is eigelijk niet het juiste woord: de muzikanten Rudy Trouvé, Youri Van Uffelen en Ephraïm Cielen geven het beste van zichzelf. Drumstel, keyboards en gitaren vormen een Grieks koor dat de actie becommentarieert en vaak zelfs stuwt. Vooral het breekbare sextet van melodicas, tegen het einde van de voorstelling, beklijft. De grenzen tussen toneelstuk en concert vervagen. BZB noemt het - toepasselijk - muziektheater. Wat bijblijft is een knap stuk theater, een meeslepend spektakel, gebracht in een kleine zaal, maar een gróót publiek waardig. (Joos Roets in Veto)